گرچه عنوان پادشاه چند روزی بیش نیست که پیش از نام چارلز سوم، فرزند ارشد ملکه الیزابت دوم، ملکه فقید بریتانیا نشسته است اما از آن‌چه گفته و شنیده می‌شود برمی‌آید که او در زمان شاهزادگی و ولیعهدی هم دست کمی از پادشاه نداشته است!
ویدیوهایی که در چند روز اخیر از پادشاه چارلز سوم منتشر شده، حاکی از کلافگی او به محض وقوع کوچک‌ترین مشکل است و این‌که او با جزیی‌ترین ناملایمات زود از کوره در می‌رود؛ موردی که از چشم مردم پنهان نمانده و آن‌ها را به اظهار نگرانی از کم‌صبر و حوصله بودن پادشاه واداشته است.
در یک ویدیو که چارلز سوم را در حال امضای مدرکی نشان می‌دهد، او از پس دادن جوهر خودنویس به انگشتانش عصبانی می‌شود و می‌گوید: «از این خودنویس متنفرم!»
سپس او از روی صندلی بلند می‌شود، با کلافگی دستمالی از جیب بیرون می‌کشد و انگشتانش را پاک می‌کند و می‌گوید تحمل آن خودنویس «لعنتی» را ندارد و غرولند می‌کند که «هر دفعه با خودنویس همین بساط است.»
در ویدیویی دیگر از چارلز سوم، هنگام امضای سوگندنامه سلطنتی، او با ایما و اشاره‌ای عجیب و حالت لجوجانه غریب و بچگانه‌ای، با غیظ دست و دهانش را به این حالت برای دستیارش تکان می‌دهد که «بیا این قلمدان را از پیش دستم بردار!» و خدمه برای برداشتن آن می‌شتابد؛ انگار قلمدان جای دستش را جوری تنگ کرده که نمی‌تواند امضا بزند.
تا بدین‌جای کار به نظر می‌رسد چارلز سوم انگار با مقوله خودنویس و قلمدان مشکلی دارد یا کلا فکر می‌کند که نوشت‌افزار با او سر سازگاری ندارند.
بعضی کاربران رسانه‌های اجتماعی از برآشفتن او بر سر چنین مسائل کوچکی اظهار نگرانی می‌کنند اما برخی دیگر نیز اشاره کرده‌اند که او تازه مادرش را از دست داده، در دوران سوگواری است و حق دارد کلافه باشد.
اما مشکل اینجاست که این حرکات پادشاه چارلز سوم ظاهرا یک چشمه از نازپروردگی اوست و جدید هم نیست.
«شاهزاده نازپرورده» صفتی بود که خدمه «کلارنس هاوس» بارها و بارها به چارلز، در آن زمان که ولیعهد و شاهزاده ولز بود، داده بودند.
او و کامیلا، ملکه‌همسر، از سال ۲۰۰۳ تا زمان تکیه زدن چارلز بر تخت پادشاهی در چند روز پیش، در «کلارنس هاوس» زندگی می‌کردند.
جزییات درخواست‌های ریز و درشت چارلز سوم در زمان ولیعهدی‌اش، در مستند «خدمت به خاندان سلطنت»، ساخته سال ۲۰۱۵ به تصویر درآمده است.
در این مستند پرنسس دایانا، همسر سابق چارلز که در سال ۱۹۹۷ در یک تصادف رانندگی در پاریس درگذشت، از دستورهای دقیق چارلز برای خدمه‌اش، از اتو کردن بند کفش تا گذاشتن خمیر دندان روی مسواک، پرده برداشته بود.
پیشخدمت چارلز در آن زمان گفته بود او از آن‌ها می‌خواسته همه کارهایش را برای او انجام دهند.
این پیشخدمت گفته بود پیژامه‌های چارلز و حتی بند کفش‌های او هر روز صبح اتو می‌شود، صافی وان حمام باید در زاویه خاصی قرار بگیرد، دمای آب هم باید فقط ولرم باشد و وان هم فقط باید تا نیمه پر باشد.
به گفته او، پادشاه از خدمه‌اش می‌خواسته صبح‌ها، تنها یک اینچ، معادل ۲/۵۴ سانتی‌متر، خمیردندان روی مسواکش بگذارند.
پس از آماده شدن با اعمال شاقه، مراسم صبحانه خوردن آغاز می‌شده است.
یکی از خدمه پیشین خاندان سلطنتی گفته بود که صبحانه چارلز سالم‌تر و شامل نان خانگی، یک کاسه میوه تازه و آبمیوه تازه‌‌فشرده بوده است.
به گفته این خدمه، هر وقت چارلز در اقامتگاهش نمی‌بوده، صبحانه مخصوص او در جعبه با او راهی می‌شده است؛ شش نوع مختلف عسل، چند نوع خاص غله صبحانه، میوه‌خشک و هر خوراکی خاصی که او هر جورش را نمی‌پسندد، در آن جعبه گذاشته می‌شده است.
همچنین چارلز اصرار داشته که بیسکوییت و پنیر او در پایان غذا تا حرارت خاصی گرم شود و خدمه یک سینی گرم‌نگهدارنده غذا پیش دستش بگذارند؛ «چرا که او درباره هر چیز قرار و قاعده خاصی دارد.»
پیش‌تر نیز گفته شده بود به‌جز جعبه صبحانه، چارلز هنگام سفر به خانه دوستش، یک وانت از وسایلش را به خانه او در خارج شهر فرستاده بوده تا تخت، اثاثیه و حتی تصاویری که قرار بوده اقامتگاهش را با آن تزیین کند، به آنجا ببرد.
او هر کجا می‌رفته، صندلی توالت و دستمال توالت نرم «کلینکس» خودش را هم همراهش می‌برده.
باید دید که آیا با گذشت زمان، چارلز سوم وجهه خود را به عنوان پادشاه به شکل بهتری حفظ خواهد کرد، به خود مسلط خواهد شد و خرده‌فرمایشات ریز و درشتش را پشت دروازه کاخ باکینگهام جا می‌گذارد یا نه. گرچه به نظر می‌رسد این عادات او، همچون سلطنت، میراثی باشد که با خود به قصر پادشاهی برده است.