شاید بسیاری از پدران پس از دوران همه‌گیری ضرورت حضور پررنگ‌تر در زندگی فرزندانشان را بیشتر احساس کرده باشند. بسیاری از پدران حالا علاقه‌مندند که نقش بیشتری در تربیت و زندگی روزمره فرزندانشان داشته باشند.
با توجه به اینکه این نقش اغلب به عهده مادران است و پدران اغلب نقش نان‌آ‌ور را دارند، شاید این تغییر نقش برای بسیاری از پدران چندان آسان نباشد.
یک رواندرمانگر مشاهدات خود را از پدرانی که تلاش کرده‌اند ارتباط قوی‌تری با فرزندانشان داشته باشند در وب‌سایت خبری سی ان ان منتشر کرده است.
به باور این رواندرمانگر همه‌گیری و کار از خانه نوع روابط خانوادگی را به سرعت تغییر داد. بسیاری از پدران که در بیرون از خانه کار می‌کردند ناگهان با این واقعیت روبرو شدند که چقدر از زندگی روزمره فرزندانشان و بازی و ارتباط نزدیک با آنها غایب بوده‌اند. حالا بسیاری از پدران می‌خواهند بیشتر در زندگی خانوادگی حضور و نقش داشته باشند. اما این‌کار چندان هم برای آنها آسان نیست.
او اعتقاد دارد بسیاری از پدران برای این تغییر نقش نیاز به تغییر و تعدیل تفکر دارند. بسیاری از فرزندان عادت ندارند پدر خود را در نقش یک انسان شوخ و اهل بازی ببینند. برای آنها پدر یعنی یک انسان جدی که کارش فقط نان‌آوری است و اغلب در خارج از خانه کار می‌کند. با اینکه نقش والدین در ۳۰ سال اخیر با حضور و مشارکت بیشتر زنان در جامعه تغییر کرده، اما همچنان تربیت و نگهداری از فرزندان اغلب به عهده مادران بوده، حتی در میان مادرانی که تمام‌وقت یا پاره‌وقت کار می‌کنند.
بر اساس تحقیقات انجام شده، نقش یک پدر فعال و درگیر در امور خانوادگی بی اهمیت نیست. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳ نشان داد که پدران بسیاری مهارتهای مهم زندگی را از طریق وجود رابطه پدر و فرزند به فرزندان خود آموزش می‌دهند. پدران همچنین می‌توانند با وجود این رابطه فرزندان خود را در مورد روابط با همسالان راهنمایی کنند.
حضور یک پدر فعال در زندگی بچه‌ها، چه پسر و چه دختر، فواید بسیار دیگری نیز دارد. دیدن مردان در نقش‌های متفاوت و انعطاف‌پذیری آنها در نقش‌های مختلف [اجتماعی] به دختران و پسران کمک می‌کند تا با سخت‌گیری کمتر و خوش‌بینی بیشتری در مورد زندگی خود فکر کنند.
پدرها الگوهای بسیار مهمی برای پسران هستند و توجه مثبت آنها به دختران به همان اندازه برای عزت‌نفس دختران مفید است. با این‌وجود به رغم بروز تغییرات تدریجی در نقش‌های جنسیتی پدر و مادر، همچنان ایده پدر فعال در زندگی روزمره خانوادگی ایده جدیدی است.
برای آسان‌تر کردن این چالش‌ها کارشناسان توصیه می‌کنند:
تغییر را به فرزندان خود اعلام کنید
هیچ اشکالی ندارد به فرزندان خود بگویید که می‌خواهید بیشتر در زندگی آنها حضور داشته باشید و آنها را بهتر بشناسید. اگر شما پدری هستید که علاقه‌مند به ارتباط بیشتر است، این احساستان را به خانواده خود اعلام کنید. به همسرتان بگویید که به کمک و حمایت او در تقویت ارتباط با فرزندان خود نیاز دارید. این کار باعث میشود که تغییرات پیش‌رو کمتر فرزندانتان را دچار سردرگمی کند.
اولویت‌های خود را تغییر دهید
مسلما انجام وظایف پدری مستلزم این است که در چگونگی گذراندن وقت خود تغییرات اساسی ایجاد کنید. بسیاری از پدرانی که بیشتر وقت خود را صرف کار و دیگر فعالیت‌ها می‌کرده‌اند، در زمان قرنطینه زمان بیشتری را با خانواده گذرانده‌اند. این تجربه باعث شد که بسیاری از والدین متوجه شوند که با کم‌شدن وقتی که صرف رفت و آمد به محل کار میشود، بازده کار بیشتر است و آنها زمان بیشتری برای گذراندن در کنار خانواده دارند.
با این حال، بسیاری از پدران متوجه شدند که بدون هیچ قصدی، زمان به راحتی با کارهایی مانند ساعات کاری بیشتر، کارهای خانه و یا حتی پرسه‌زدن در رسانه‌های اجتماعی بلعیده میشود. سعی کنید از هر لحظه زمان خود برای گذراندن وقت با فرزندان خود استفاده کنید؛ ترجیحا برنامه‌های گذران وقت با خانواده را در تقویم خود ثبت کنید. [تا با عوامل دیگر تداخل پیدا نکند]
صبور باشید
با اقدامات کوچک شروع کنید. یکی از پدرانی که من با او کار می‌کنم، ارتباط عمیقی را با دختر نوجوانش تجربه کرد. او شروع کرد به نوشتن پیام‌های کوتاه « دوستت دارم». سپس آنها شروع کردند به ارسال پیامک‌های کوتاه روزمره؛ پیامک‌هایی مانند ارسال جک و یا موسیقی و یا فقط یک دوستت دارم خیلی کوتاه با علامت اختصاری. همین پیامک‌ها باعث عمیق‌تر شدن رابطه آنها شد. فراموش نکنید که ایجاد و تقویت رابطه زمان می‌برد. نشان دادن احساس نا‌امیدی و سرخوردگی فقط فاصله بین شما و فرزندانتان را بیشتر می‌کند.
در بسیاری از خانواده‌ها، مادران در انجام وظایف مربوط به تربیت فرزندان تجربه بیشتری دارند. بنابراین، به جای اختراع دوباره چرخ، با شریک زندگی خود در مورد نحوه ارتباط با فرزندانتان صحبت کنید. اگر فرزندان شما به طنز و شوخی خوب واکنش نشان می‌دهند، از طریق طنز با آنها ارتباط برقرار کنید. اگر آنها به ساختار و نظم عادت دارند در برقرای ارتباط با آنها چنین روش‌هایی را پیشه کنید. مثلا می‌توانید در برنامه‌ریزی هفتگی آنها، مانند برنامه غذایی، زمان تکالیف و زمان استراحت پیش از خواب، شرکت کنید. اگر همچنان احساس می‌کنید نمی‌توانید ارتباط برقرار کنید، الگوهای ارتباط مادر با بچه‌ها را دنبال کنید.
با انجام این کارها، شما در انجام وظایف والدین و نقش آنها تعادل برقرار می‌کنید. حفظ چنین دستاوردی- حتی بعد از گذر از بدترین شرایط همه‌گیری- می‌تواند ارزشمند باشد، زیرا باعث تقویت بیشتر روابط و ایجاد یک زندگی شادتر در خانه میشود و در نهایت به نفع کل خانواده است.